آزمایشگاه تخصصی پویش: آنچه باید در مورد بیماری ایدز بدانید

مقدمه

آسم چیست؟

آسم یک بیماری مزمن ریوی است که در آن راه‌های هوایی تنگ شده و تنفس با مشکل مواجه می‌شود. راه‌های هوایی افراد مبتلا به آسم به شدت حساس هستند و به عواملی که به عنوان محرک‌ها شناخته می‌شوند، واکنش نادرستی نشان می‌دهند. این واکنش باعث ایجاد التهاب غیرطبیعی، تورم راه‌های هوایی، افزایش ترشح مخاط، و انقباض عضلات آن می‌شود، که باعث مشکلات در تنفس می‌شود. این نشانه‌ها برگشت‌پذیر هستند و ممکن است ساعت‌ها یا حتی روزها پس از حمله اولیه دوباره ظاهر شوند.

تهویه

تنفس یا تهویه به معنی حرکت هوا به داخل و خارج از دستگاه تنفس است.در طول دم ،دیافراگم و عضلا ت بین دنده ای خارجی منقبض می شوند که نتیجه آن بزرگ شدن قفسه سینه و افزایش حجم آن است.به دنبال آن هوا،برای یکسان ساختن فشار ،به داخل قفسه سینه هجوم می برد.در طول بازدم، ریه ها به صورت غیرفعال و با از بین رفتن انقباض دیافراگم و عضلات بین دنده ای به حالت اولیه خود باز می گردند  و سبب بیرون رانده شدن هوا می شوند.

دم

• انقباض دیافراگم (رو به پایین حرکت می کند).
• قفسه سینه بزرگ می شود.
• حجم ریوی افزایش می یابد.

آزمایشگاه پویش آسم و دستگاه تنفسی

بازدم

• انقباض دیافراگم پایان می بابد(به سمت بالا حرکت می کند).
• قفسه سینه به حالت اولیه بازمی گردد.
• حجم ریوی کاهش می یابد.

آزمایشگاه پویش آسم و دستگاه تنفسی

تبادل گازی

واحد تنفسی از برونشیول های تنفسی، مجرای آلوئولار، کیسه هوایی و آلوئول تشکیل شده است.تبادل گاز با سرعت بسیار بالا و درون آلوئول های کوچک و با غشاهای نزدیک درون واحد تنفسی صورت می گیرد.درون این کیسه های هوایی اکسیژن هوای تنفس شده، از هوا به خون منتشر می شود سپس خون در تمام بدن به گردش در می آید و اکسیژن توزیع و دی اکسید کربن برداشته می شود و به ریه ها بازگردانده خواهد شد تا دوباره اکسیژن گیری شود.

سیستم هدایتی

سیستم هدایتی شامل تمام مسیرهایی است که هوا از راه آنها به ریه ها می رسد.این مسیرها عبارتند از:حفره بینی، حلق،حنجره، نای و نایژه.درون این سیستم ،هوا گرم، آلودگی ها از آن زدوده و مرطوب می شود و در ناحیه تبادل ، گازها در ریه توزیع می شود.

انواع بیماری آسم

آسم به دو نوع درون‌زاد (غیرحساسیتی) و برون‌زاد (حساسیتی) تقسیم می‌شود. همچنین ممکن است آسم به صورت مختلط، یعنی ترکیبی از آسم درون‌زاد و برون‌زاد نیز وجود داشته باشد.

آسم برون‌زاد

بیشترین شیوع آسم در بچه‌ها و بزرگ‌ترها را دارد و معمولاً با رشد سن و دوری از مواد حساسیت‌زا بهبود می‌یابد. افراد مبتلا به این نوع آسم دارای حساسیت غیرطبیعی به مواد حساسیت‌زا هستند. وقتی کسی مبتلا به آسم برای اولین بار با ماده حساسیت‌زا در تماس قرار می‌گیرد، سیستم ایمنی بدن او پروتئین‌های دفاعی به نام پادتن IgE را با میزان بالاتر از حد طبیعی تولید می‌کند. پادتن IgE ایجاد کننده علائم حساسیت است.

آسم درون‌زاد

این نوع آسم بیشتر در کودکان زیر سه سال و بزرگ‌ترها بالای 30 سال رخ می‌دهد. عفونت‌های ویروسی تنفسی عامل اصلی شعله‌ور کننده آسم در این گروه از افراد هستند. در این نوع عفونت‌ها، به علاوه‌ی سلول‌های سطح لوله‌های تنفسی، اعصاب این قسمت نیز تحت تأثیر قرار می‌گیرند. این موضوع می‌تواند منجر به آزاد شدن واسطه‌های شیمیایی شده و با انقباض لوله‌های تنفسی حمله آسم شود. همچنین عواملی مانند محرک‌ها، ورزش، هوای سرد، و بروز هیجانات نیز می‌توانند منجر به انقباض لوله‌های تنفسی شوند.

عوامل شایع شعله ور  کننده آسم

1. آلودگی هوا

• دود تنباکو ناشی از سیگار و محصولات تنباکویی دیگر
• مواد آلوده کننده ناشی از اتومبیل‌ها
• دودکش کارخانه‌ها

آزمایشگاه پویش آسم و دستگاه تنفسی

2. محرک‌ها

• ذرات معلق
• گرد و خاک
• بخار محصولات پاک‌کننده

آزمایشگاه پویش آسم و دستگاه تنفسی

3. ورزش

• ورزشهای سنگین
• شنا
• بیس‌بال
• ژیمناستیک

آزمایشگاه پویش آسم و دستگاه تنفسی

4. بروز هیجانات

• خندیدن
• گریه
• ترس
• فریاد کشیدن
• سرفه کردن

5. مواد حساسیت‌زا

• شوره
• پشم و موی بدن حیوانات
• کنه‌ها
• دانه‌گرده گیاهان
• غذاهایی مانند بادام زمینی، ماهی، حلزون، و تخم‌مرغ

6. آب و هوا

• هوای سرد و خشک
• هوای دارای رطوبت بالا
• وزش باد

7. بیماری‌ها

• عفونت‌های ویروسی تنفسی

نشانه‌ها و علائم

نشانه‌ها و علائم آسم متغیر هستند و هم در حملات آلرژیک و هم غیرآلرژیک رخ می‌دهند. برخی از نشانه‌های رایج آسم شامل خس‌خس، تنفس سخت، سفتی قفسه سینه، لرزش پرهای بینی، و سرفه می‌شوند.

راه‌های درمان بیماری تنفسی آسم

درمان آسم دو اصل مهم دارد:

الف:

     فرد مبتلا باید بداند که آسم یک بیماری مزمن تنفسی است و ممکن است در طول زندگی او به طور متناوب تشدید شود و نیاز به درمان طولانی‌مدت داشته باشد.

ب:

    این بیماری صد در صد قابل درمان نیست، اما قابل کنترل است و اگر کنترل نشود و درمان جدی گرفته نشود، می‌تواند خطرناک و حتی کشنده باشد.

آزمایشگاه تخصصی پویش: آنچه باید در مورد بیماری ایدز بدانید

مقدمه

آیدز چیست؟: همه چیز درباره بیماری ایدز

بیماری ایدز یکی از بیماری‌های جدی و واگیردار است که به واسطه ویروس Human Immunodeficiency Virus یا به اختصار HIV ایجاد می‌شود. ویروس HIV وارد بدن شده و به سلول‌های مهمی به نام CD4 آسیب می‌زند که نقش حیاتی در سیستم ایمنی بدن انسان ایفا می‌کنند. این سلول‌ها به حفظ بدن در مقابل بیماری‌ها و میکروب‌ها کمک می‌کنند. اگر شخصی به ویروس HIV ابتلا کند و سیستم ایمنی‌اش تخریب شود، او به بیماری ایدز مبتلا می‌شود که در واقع نقص سیستم ایمنی اکتسابی است، به آن ایدز گفته می‌شود و در موارد شدید ممکن است با مرگ همراه باشد.

آنچه باید در مورد بیماری ایدز بدانید

چگونه ویروس HIV منتقل می‌شود؟

بیماری ایدز به وسیله مسیرهای مختلف قابل انتقال است:

روابط جنسی بدون محافظت

به عبارت دیگر، عدم استفاده از کاندوم در روابط جنسی با افراد ناشناس یا آزمون نشده می‌تواند منجر به انتقال ویروس شود. ویروس HIV می‌تواند خون، مایع منی، و ترشحات واژن فرد آلوده را آلوده کند.

زخم‌ها و شکستگی‌های پوستی

اگر یک فرد آلوده به HIV زخم یا شکستگی پوستی داشته باشد و این مایعات به تماس با پوست یا آلت تناسلی شما برسد، انتقال ویروس ممکن است.

 سوزن‌های تزریقی مشترک

ویروس می‌تواند به سادگی از طریق تزریق مشترک سوزن‌های تزریقی منتقل شود. بنابراین، استفاده مشترک از سوزن‌های تزریقی بسیار خطرناک است.

 انتقال خون و مشتقات خونی

از آنجایی که تمام خون‌ها قبل از استفاده برای انتقال به ویروس HIV آزمایش می‌شوند، انتقال ویروس از طریق انتقال خون به حداقل رسیده است.

 انتقال از مادر به فرزند

انتقال ویروس از مادر باردار به نوزاد ممکن است در دوران قبل از تولد، در حین تولد یا حتی در دوران شیردهی رخ دهد.

آنچه باید در مورد بیماری ایدز بدانید. راههای انتقال

چگونه می‌توان از آلودگی به ویروس HIV محافظت کرد؟

 جلوگیری از استفاده مشترک از سوزن‌های تزریقی

هرگز سوزن‌های تزریقی را با دیگران به اشتراک نگیرید.

 روابط جنسی محافظت شده

بهترین راه برای جلوگیری از انتقال ویروس HIV عدم داشتن روابط جنسی با افراد ناشناس یا تست نشده است. در صورت داشتن روابط جنسی، استفاده از کاندوم می‌تواند کمک کننده باشد. اما باید توجه داشت که هیچ متداولی از نظر ویروس HIV صددرصد موثر نیست. همچنین، استفاده از کاندوم با مواد لوبریکانت Nonoxynol-9 توصیه نمی‌شود.

 استفاده مشترک از اشیاء شخصی

از اشیاء شخصی مانند تیغ و مسواک به صورت مشترک استفاده نکنید.

چه زمانی ویروس HIV انتقال نمی‌یابد؟

انتقال ویروس HIV در موارد زیر غیرممکن است:

• از طریق تعریق، اشک، لباس، توالت، تلفن، و هم‌غذا شدن
• نیش حشرات و گاز گرفتگی حیوانات
• بوسیدن با دهان بسته
• انتقال خونی که از نظر ویروس HIV منفی شده باشد.

آنچه باید در مورد بیماری ایدز بدانید. راههای که انتقال نمی یابد

چگونه متوجه ابتلا به بیماری ایدز شد؟

با توجه به این که بسیاری از افراد مبتلا به ویروس HIV ظاهراً سالم هستند و علائم خاصی ندارند، تنها راه تشخیص معتبر برای ابتلا به این ویروس انجام تست‌های آزمایشگاهی است. در ایران، این تست‌ها توسط مراکز مشاوره بیماری‌های مقاربتی، مراکز بهداشتی و پزشکان متخصص انجام می‌شود. افرادی که احتمال انتقال ویروس را دارند، باید تست HIV را به صورت سالانه تکرار کنند.

چه افرادی باید به صورت سالانه تست HIV انجام دهند؟

• افراد معتاد به تزریق داروها یا استروئید
• افراد با روابط جنسی پرخطر
• افراد با روابط جنسی با افراد مبتلا به بیماری ایدز
• افراد با روابط جنسی با افرادی که شریک‌های جنسی متعدد دارند.

پیشنهاد

برای سایر افرادی که تا کنون تست HIV نداشته‌اند، تست حداقل یک بار در نظر گرفته می‌شود.

درمان و مراقبت از ویروس HIV

ویروس HIV بسیار جدی است، اما با پیشرفت درمان‌های آن، افراد مبتلا به این بیماری می‌توانند عمر طولانی‌تری داشته باشند و به زندگی سالم‌تری دست پیدا کنند. برای داشتن زندگی سالم‌تر، افراد مبتلا به ویروس HIV باید زیر نظر پزشک معالج قرار بگیرند، واکسیناسیون‌های مورد نیاز را دریافت کنند، مصرف مواد مخدر و دخانیات را ترک کنند، به استراحت کافی و تغذیه سالم توجه داشته باشند، و ورزش مناسب و منظم داشته باشند.

پایان

آیدز یک بیماری جدی است که نیاز به آگاهی عمومی دارد. اطلاعات درست و موثق در مورد روش‌های پیشگیری و تشخیص اهمیت زیادی دارد. با رعایت اصول بهداشتی و اطلاعات کافی، می‌توان از انتقال ویروس HIV جلوگیری کرد و افراد مبتلا به این ویروس می‌توانند زندگی سالم‌تری داشته باشند.

پرسش‌های متداول

1. آیا ویروس HIV از طریق تعریق منتقل می‌شود؟
   • خیر، ویروس HIV از طریق تعریق منتقل نمی‌شود.
2. آیا استفاده از کاندوم مطمئن است؟
   • استفاده از کاندوم می‌تواند کمک کننده باشد اما متاسفانه صددرصد موثر نیست.
3. آیا انتقال ویروس HIV از طریق بوسیدن  امکان‌پذیر است؟
   • نه،  ویروس HIV  از طریق بوسیدن از فردی به فرد دیگر انتقال پیدا نمیکند .
4. چه تست‌هایی برای تشخیص ویروس HIV وجود دارد؟
   • تست‌های آزمایشگاهی از جمله تست‌های پلی‌مراز زنجیره‌ای (PCR) و تست‌های آزمایش خون جهت تشخیص ویروس HIV استفاده می‌شوند.
5. چه کسانی باید به صورت منظم تست HIV انجام دهند؟
   • افراد معتاد به تزریق داروها، افراد با روابط جنسی پرخطر، و افراد با روابط جنسی با افراد مبتلا به بیماری ایدز باید به صورت سالانه تست HIV انجام دهند.
6. آیا ویروس HIV قابل درمان است؟
   • همچنان درمانی مطابقت‌کننده وجود ندارد، اما درمان‌های ضد ویروسی موجود به کنترل و تسریع تشخیص بیماری و بهبود سلامت افراد مبتلا به ویروس HIV کمک می‌کنند.

آزمایشگاه تخصصی پویش: هپاتیت C و عوارض آن

مقدمه

هپاتیت C یک بیماری التهابی کبدی است که توسط ویروس هپاتیت C (HCV) ایجاد می‌شود. ویروس ها موجوداتی با ویژگی‌های میان موجودات زنده و بی‌جان طبیعت هستند. آنها برای تکثیر و زنده‌ماندن به سلول‌های میزبانی وابسته‌اند و در خارج از این سلول‌ها به عنوان ذرات بی‌جان فعالیت ندارند. ویروس هپاتیت C پس از وارد شدن به سلول‌های کبدی، آنها را به تولید ویروس‌های جدید ترغیب می‌کنند. این ویروس باعث التهاب کبد و تخریب سلول‌های کبدی می‌شود.

آزمایشگاه پویش هپاتیت C

عامل ایجاد هپاتیت C: ویروس HCV

ویروس هپاتیت C (HCV) که به اختصار HCV نیز نامیده می‌شود، از طریق تماس مستقیم خونی با افراد آلوده منتقل می‌شود. این ویروس دارای شش نوع اصلی است که با شماره‌های 1 تا 6 نام‌گذاری می‌شوند. پس از ورود به بدن، HCV به سلول‌های کبدی حمله کرده و در آنها تکثیر می‌شود، به طوری که می‌تواند منجر به التهاب و آسیب در کبد شود.

علائم و عوارض هپاتیت C:

بسیاری از افراد مبتلا به هپاتیت C بدون علائم آن هستند، اما برخی ممکن است علائمی مانند سرماخوردگی، حالت تهوع، خستگی، تب، سردرد، کاهش اشتها و درد در مناطق مختلف بدن تجربه کنند. در موارد مزمن، ممکن است علائم زیر نشان دهنده تخریب کبدی باشند:

• زردی پوست و چشم‌ها
• مدفوع سیاه شبیه قیر
• تورم معده یا اندام‌ها

مدیریت زندگی با هپاتیت C:

مدیریت بیماری هپاتیت C در برخی موارد چالش‌برانگیز است، اما رعایت تغذیه مناسب، ورزش منظم و کاهش استرس می‌توانند به حفظ سلامتی کمک کنند. تغذیه به‌خصوص مهم است، زیرا کبد مواد شیمیایی موجود در مواد غذایی را خنثی می‌کند و به ترکیبات قابل دفع تبدیل می‌کند. در انتخاب غذاها، کاهش مصرف چربی و سدیم و افزایش مصرف کربوهیدرات و پروتئین توصیه می‌شود. همچنین، استفاده از الکل و مواد مخدر باید به حداقل رسانده شود.

واکسیناسیون و توصیه‌های پیشگیری:

در حال حاضر واکسن مخصوص هپاتیت C وجود ندارد، اما واکسن‌های هپاتیت B و A در صورت ابتلا به هپاتیت C توصیه می‌شوند. این تدابیر باعث کاهش احتمال ابتلا به هپاتیت‌های دیگر و کاهش عوارض ممکن از هپاتیت C می‌شوند.

سیر بیماری و تاثیرات:

پس از انتقال ویروس HCV، فرد به یک دوره کمون وارد می‌شود که مدت زمان آن تا 6 تا 7 هفته است. سپس به دوره حاد ویروسی وارد می‌شود که در اکثر موارد به علائم خاصی نمی‌انجامد. این دوره حدود 2 تا 12 هفته به طول می‌انجامد. در برخی موارد، هپاتیت C مزمن تبدیل به عوارض جدی‌تری نظیر فیبروز، سیروز یا حتی سرطان کبدی می‌شود.

آزمایشگاه پویش هپاتیت C

پیشگیری و توصیه‌ها:

بهترین راه برای پیشگیری از هپاتیت C، پیشگیری از تماس مستقیم خونی با افراد آلوده است. از مصرف مواد مخدر و وسایل مشترک در این زمینه خودداری کنید. همچنین، توجه به تغذیه مناسب و مدیریت سلامت عمومی برای کاهش خطر ابتلا به عوارض بیماری نیز بسیار مهم است.

نتیجه گیری

هپاتیت C به عنوان یک بیماری التهابی کبدی باعث نگرانی جهانی شده است. انتقال این ویروس از طریق تماس مستقیم خونی و عدم وجود واکسن مخصوص آن، به یک چالش عمومی در عرصه بهداشت تبدیل شده است. اما با توجه به پیشرفت‌های پزشکی و دستاوردهای تحقیقاتی، امیدواری به کاهش انتقال و شیوع این بیماری وجود دارد.

با استفاده از آگاهی‌بخشی جامعه و آموزش‌های بهداشتی مناسب، افراد می‌توانند خود را از ابتلا به هپاتیت C محافظت کنند. اهمیت پیشگیری از تماس مستقیم خونی، بهبود سیستم بهداشتی و مصرف ایمن وسایل در مواردی نظیر تزریق مواد مخدر نمایانگر است.

از طرف دیگر، تحقیقات بیشتر برای توسعه واکسن موثر علیه هپاتیت C ادامه دارد و امیدواریم در آینده نزدیک راه‌حل‌های بهتری برای کنترل و پیشگیری از این بیماری معرفی شود.

نیازمندی به توجه به تغذیه مناسب و رعایت سبک زندگی سالم برای افراد مبتلا به هپاتیت C بسیار ضروری است. با رعایت اصول بهداشتی، می‌توان از پیشرفت بیماری و عوارض جانبی جلوگیری کرد.

در کل، هپاتیت C یک چالش جهانی در زمینه بهداشت عمومی است که نیازمند همکاری جامعه، تحقیقات پزشکی و تلاش‌های مشترک برای کاهش انتقال و مدیریت بهتر بیماران مبتلا به این بیماری است. تمام تلاش‌ها باید به سمت رسیدن به یک جامعه سالم‌تر و بدون هپاتیت C هدایت شوند.